woensdag 27 februari 2013

// twee en een tent

Vorig jaar kreeg hij een hemd,
dit jaar een tent

zij maakte een mama-versie met mooie kant, die ze daarna aan haar zonen mocht afstaan.
wij zochten naar een jongens- en mama's- oplossing.

Jack vindt de tent zo leuk dat zijn verjaardagskado voorlopig nog even in onze living staat, dat maakt dat wij het ook mooi moeten vinden he.






Omdat we er weer zo lastminute aan begonnen (een week op voorhand beslissen, vijf dagen op voorhand stof kopen, wassen en strijken (!!:-S) deed ik ergens tussendoor, drie dagen op voorhand omstikken, een dag op voorhand stempelen) bedacht ik me de dag voor het feest dat we nog wel tijd genoeg hadden voor een extraatje...:-)  Het is wat fragile ( en dat past niet zo goed bij Jack) maar ik vind het wel mooi...  De kraaltjes komen van bij Veritas, omdat we dus niet verder geraakten.  We beschreven ze dan zelf maar ; sowieso hebben we dus wat zoekwerk achterwege gelaten in de winkel waar ze zeker meer keuze hebben.























































































Op sommige foto's lijken de kleuren wel wat anders uit te vallen, want het oranje is eigenlijk felgeel en het bijna zwart is iets meer grijs.  Het groen is muntgroen, de kleur van deze lente precies.  Mijn papa nam het gaten-boor- en zaag-werk op zich, ik stikte wat meters minna, en mijn lief stempelde de driehoekjes.



Als er een baby geboren wordt geven de mensen al eens kadootjes, zo kregen wij van goede vrienden
 een pakje uit deze leuke winkel.  Eromheen zat een tof touw met twee belletjes aan, ik hield het bij en aapte haar dus gewoon na :




































Deze zomer mag het in de tuin, later kan ik er misschien dit van maken.
Hier hebben ze er anders ook een schoontje...

In alle geval : (easy peasy) topkado weeral voor een twee-jarige!



vrijdag 1 februari 2013

// emodag

Na bijna drie maanden kom ik nog eens buiten en koop me te pletter in de solden. Helemaal plezierig ga ik naar een te schone kindjeswinkel (of vindt u dit misschien niet mooi?  of dit, of dit) om mijn eigen koopgedrag te vergoelijken tegenover de kids (da's een goeike he) en praat wat met de verkoopster.
Wat een knappe vrouw, maar ze slaat me helemaal lam.
Gewapende overval, onder schot gehouden, trouwring kwijt enzovoort. Ook "de overvallers gingen net naar buiten, en mijn klein schatteke komt binnen langs de achterdeur" fluistert ze er nog bij.
Ik wankel, zweet en voel mn hart verkrampen. Ik probeer haar wat goede raad te geven, praat over therapeuten, over fysieke, emotionele en cognitieve angst, ik zeg dat ik aan haar zal denken (helpt dat?) en stap naar buiten. Onderweg naar huis begint alles pijn te doen en ik verwonder me erover dat het zo hard binnenkomt. wow.

Thuisgekomen praat ik wat met mijn lief en zet mezelf een tasje white monkey (nee, geen whisky).


Ik zet me aan tafel en lees haar bericht.
Aaah...gedichtendag. Ze zijn zo mooi.
Ik weet niet meer of deze ook op gedichtendag hoorde maar ik ken het nog steeds vanbuiten.

illustratie
boerentoren Antwerpen
Gedicht : Tom Lanoye
vormgeving : Gert Dooreman







































Ik lees verder op haar blog (wat een ontdekking) en scrol naar dit bericht.

Ha. Weg pijn, weg vermoeidheid. Nog steeds een poging tot meeleven, toch wel medelijden en ook bezorgdheid. Maar ook plezier, genot en ook blijdschap. Want die zijn er ook altijd. Ook al heb je de indruk dat je ze soms moet zoeken. Alhoewel ze nu gewoon als vanzelf op me afkomen.




































Love it.
En stiekem ook dat ik dit geschreven heb.